5-letnie dziecko: rozwój pięciolatka

5-letnie dziecko chętnie rozwija zdolności plastyczne. Zadaje równie dużo pytań, co wcześniej. Niektóre pięciolatki próbują przystąpić do nauki czytania i pisania, ale jeżeli w przypadku twojego dziecka tak nie jest, nie martw się, wszystko przyjdzie z czasem. Dziecko w wieku 5 lat potrafi już budować zdania i zna ok. 2 tysiące słów.

Rozwój 5-letniego dziecka postępuje płynnie, pod warunkiem, że dziecko nauki nowych umiejętności nie traktuje w kategorii przymusu.

Bywa, że niektórzy rodzice zastanawiają się, czy w rozwoju emocjonalnym ich pięciolatka nie nastąpił regres. Dlaczego? Bo dziecko często reaguje jak w czasie buntu dwulatka: krzyczy, histeryzuje, płacze, robi dzikie awantury, obraża się a nawet pluje, kopie czy bije. Wszystko dlatego, że nadal jeszcze nie radzi sobie z emocjami, których odczuwa coraz więcej. Ten nadmiar emocji może leżeć również u podstaw obgryzania paznokci czy dłubania w nosie.

Do tego pięciolatek nadal uważa, że jest pępkiem świata i nie przyjmuje do wiadomości, że inni myślą czy odczuwają inaczej niż on. To normalny etap rozwoju psychiki dziecka, co nie znaczy, że nie należy mu uświadamiać, że się myli.

5-letnie dziecko jest żądne wiedzy, zadaje masę pytań na wszystkie możliwe tematy, często pyta publicznie, co może być nieco dla was stresujące. Nie możecie zbywać dziecka byle czym ani pokazywać po sobie, że jesteście speszeni.

Specjaliści radzą, by zachowując kamienną twarz odpowiadać dziecku w możliwie najprostszy, ale jednocześnie wyczerpujący sposób. Jeśli zacznie wam brakować inwencji, zawsze w poszukiwaniu odpowiedzi możecie sięgnąć po jedną z wielu encyklopedii dla dzieci.

Opowiadanki to gra stworzona z myślą o wspólnym spędzaniu czasu. Rodzice z dziećmi poznają bajki i decydują o tym, jakie zwierzaki zostaną bohaterami opowieści. Kotek to odważny rycerz, a może samotny muzykant? Wiewiórka to ciekawska wiedźma czy niezdarna wojowniczka kung-fu? Ulubiona historyjka nie przestanie Was bawić, jeśli za każdym razem będziecie zmieniać występujące w niej zwierzęta: zły strażnik z dzisiejszej opowieści w kolejnej może stać się nieustraszonym kapitanem. Wszystko zależy od Was!

Opowiadanki  to idealna pozycja dla 5-latka, którego wyobraźnia nie zna granic. Zdziwisz się, jakie historie są w stanie wymyślić najmłodsi gracze!

6-letnie dziecko: rozwój sześciolatka

6-letnie dziecko jest bardzo aktywne. Ma dużą potrzebę rywalizacji i współzawodnictwa. Pojawiają się nowe lęki, takie jak strach przed burzą czy ciemnością. Zwykle 6-letnie dzieci mają już najlepszego przyjaciela, zazwyczaj tej samej płci.

Sześciolatek zna już ponad 4 tysiące słów, dzięki czemu można z nim porozmawiać o wielu sprawach. To ważne, bo dziecko w tym wieku wchodzi w kolejną fazę rozwoju emocjonalnego. Przede wszystkim odczuwa bardzo silną potrzebę współzawodnictwa i wygrywania. Ta potrzeba jest na tyle silna, że dziecko gotowe jest kłamać i oszukiwać, złapane na gorącym uczynku nie chce się przyznać, z trudem też znosi jakąkolwiek krytykę. Reaguje bardzo emocjonalnie, a jego nastroje są zmienne. Potrafi od euforii przejść do ataku złości, a nawet popaść w histerię.

Dziecko w 6 roku życia nadal jest egocentryczne i nie do końca rozumie potrzeby innych, ale zwykle ma już najlepszego przyjaciela (zazwyczaj tej samej płci).

U 6-letniego dziecka pojawiają się nowe lęki: dziecko może bać się ciemności, duchów, burzy, samotności. Próbuje sobie z tym radzić obgryzając paznokcie i skórki, czy dłubiąc w nosie.

Dobrze wiedzieć

Zabawy stymulujące rozwój sześciolatka

układanie puzzli

rysowanie

malowanie

wyklejanie

wycinanie

pisanie i czytanie

6-letnie dziecko: rozwój fizyczny

6-letnie dziecko nie potrafi usiedzieć spokojnie, dlatego warto mu zapewnić odpowiednią porcję bezpiecznego ruchu, bo dziecko samo nadal nie potrafi jeszcze przewidzieć konsekwencji swojego działania. I tak np. jeżdżąc na rowerze, rolkach, wrotkach czy łyżwach powinno mieć na sobie kask oraz ochraniacze. Warto też często z dzieckiem rozmawiać o bezpieczeństwie na drodze i zagrożeniach, z którymi może się spotkać.

Dobrze wiedzieć

6-letnie dziecko: co umie?

odróżnia stronę lewą od prawej

umie narysować podstawowe figury geometryczne

umie nazwać kolory, dni tygodnia i miesiące

potrafi jeździć na dwukołowym rowerze, rolkach czy wrotkach

potrafi nauczyć się wierszyka i go wyrecytować

potrafi skupić się na określonym działaniu przez około 15 minut

niektóre dzieci radzą sobie z pisaniem coraz lepiej, inne dopiero zaczynają naukę

6-letnie dziecko: gotowość szkolna

Dziecko, które jest gotowe pójść do szkoły, nie tylko jest fizycznie rozwinięte na pewnym poziomie, ale również umie przedstawić się, powiedzieć, ile ma lat, narysować w miarę proporcjonalnego człowieka, kategoryzować przedmioty i zjawiska. Aby dziecko dobrze czuło się w szkole, powinno także umieć współpracować z innymi dziećmi, co nie zawsze jest łatwe do opanowania.

Rozwój fizyczny i motoryczny:

W rozwoju fizycznym i motorycznym dziecka trzyletniego następują wyraźne osiągnięcia. Zmieniają się proporcje ciała oraz doskonali się sprawność motoryczna. Zmiany proporcji ciała przyczyniają się do dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego. Sylwetka dziecka charakteryzuje się stosunkowo krótkimi kończynami przy dość dużej głowie i długim tułowiu. Układ kostny i mięśniowy są jeszcze słabe. Dzieci w tym wieku są mało odporne na wysiłek. Można więc sądzić, iż długie stanie, siedzenie w jednym miejscu i pozycji, długi spacer szybko je męczy. Do podstawowych sprawności ruchowych należą takie czynności motoryczne jak: chód, bieg, skoki, wspinanie się oraz ruchy dostosowane do pokonywania przeszkód. Dziecko trzyletnie potrafi też jeździć na trzykołowym rowerku, a także rzucać piłką. Precyzyjne ruchy dłoni sprawiają dzieciom trzyletnim sporą trudność, ale potrafią one rysować i malować stosując zamaszyste i szerokie ruchy ręki oraz ugniatać elastyczny materiał plastyczny. Układ nerwowy trzylatka jest niezwykle słaby i delikatny, podatny na zmęczenie. Dominują w nim procesy pobudzania nad procesami hamowania. Organizm dziecka nie jest zdolny do odbierania dużej ilości silnych bodźców. Zachowanie dziecka cechuje impulsywność i zmienność. Dziecko obserwując dorosłych oraz naśladując ich, opanowuje stopniowo czynności związane z życiem codziennym: myciem, jedzeniem, ubieraniem, sprzątaniem, lecz wymaga to ciągłych ćwiczeń, a także zachęty w atmosferze spokoju i życzliwości.

Rozwój emocjonalny:

Istotne znaczenie w procesie adaptacji dziecka trzyletniego do przedszkola ma rozwój emocjonalny. Zwykle trudności w przystosowaniu się do nowego środowiska spowodowane są chwiejnością uczuciową i dużą wrażliwością dziecka. Reakcje wywołane różnymi emocjami są zwykle gwałtowne i krótkotrwałe, a ich siła i czas są niewspółmierne do przyczyn, które je wywołały. Małe dziecko potrafi bardzo się złościć i płakać, a za chwilę jest spokojne i roześmiane. Czynnikami, które najbardziej wpływają na rozwój emocjonalny dziecka jest spokój, czułość oraz zaspokajanie potrzeb. U trzylatków najważniejszą z nich jest potrzeba bezpieczeństwa. C. Lee podaje, że dziecko trzyletnie jest kochające, towarzyskie, przyjazne, ugodowe i łatwo ulega sugestiom innych. Z łatwością przyjmuje relacje i cechy charakteru osób dorosłych. Ponieważ dziecko nie potrafi ukrywać i tłumić uczuć odzwierciedlają się one wyraźnie w jego zachowaniu: gestach, mimice, okrzykach, głośnym śmiechu i płaczu. Dziecko w wieku trzech lat jest nie tylko impulsywne, skłonne do wyładowywania swoich afektów, ale także zmienne w swych uczuciach i nastrojach. Jego emocje szybko się wytwarzają, ale też szybko gasną, a raczej przeradzają się w inne, nawet krańcowo odmienne uczucia. Dziecko niemal w jednej chwili potrafi przejść od śmiechu do łez. Raz jest pogodne i wesołe, to znów niespokojne albo zasmucone czy zatroskane. Czasem bawi się grzecznie samo przez dłuższy czas, kiedy indziej żąda, aby się nim zajmować, grymasi i kaprysi. Tę zmienność uczuć u dzieci nazywamy labilnością uczuciową. Ta labilność uczuciowa w powiązaniu z łatwością ekspresji uczuć sprawia, że dzieci trzyletnie nie są jeszcze dojrzałe i zrównoważone emocjonalnie.